تعریف یادگیری همزمان

برای هر شخصی که این پیش نمایش سریع را می خواند ، احتمالاً 18 نفر دیگر در گذشته گذشته ، مشغول تلاش برای زنده ماندن در اینجا ، همین حالا بوده اند. این منطقی است.

حتی وقتی توجه می شود ، غالباً با لفاظی و احساسات همراه است – که با لحن اشتیاق مورد بحث قرار می گیرد (ما باید آن را انجام دهیم – دانش آموزان لیاقت آن را دارند!) و کلیشه های خاکستری (ما هفته گذشته با یک کلاس درس در پرو زوم کردیم – اگر این جهانی نیست ، من نمی دانم چیست).

در محیط های آزمون پر مخاطره که در بسیاری از موسسات آموزشی رسمی رایج است ، تمرکز بر استانداردها و تسلط بر استاندارد است. “جهانی شدن” نوعی متکبر از ایده “پای در آسمان” است که فقط هنگام تماشای یکی از فیلم های “تغییر اتفاق می افتد” در YouTube یا خیال پردازی در یک روز چالش برانگیز در کلاس درس که در آن زمان صادقانه وجود دارد ، به آن فکر می شود. در انزوا – در مورد نوع آموزشی که معلمان فقط می توانند در خواب ببینند که می توانند به دانش آموزان ارائه دهند ، فکر کنند.

اکنون که بیش از یک دهه از قرن 21 می گذرد ، فشار زیادی برای “جهانی شدن” آموزش و پرورش وجود دارد. معنای این امر دقیقاً مورد توافق جهانی نیست.

آیا جهانی شدن نقشی در یادگیری دارد؟

برای آموزش و پرورش ، جهانی شدن پیامد کلان طبیعی استقرار خرد معنی دار است.

جهانی شدن برنامه درسی (در ابتدا) آنطور که به نظر می رسد نیست.برای جهانی شدن ، از خود کوچک شروع کنید – با خود.

اکنون که بیش از یک دهه از قرن 21 می گذرد ، فشار زیادی برای “جهانی شدن” آموزش و پرورش وجود دارد. معنای این امر دقیقاً مورد توافق جهانی نیست. در بازارهای بزرگ جهانی ، جهان تجارت ده ها سال پیش جهانی شد و به دنبال مخاطبان متنوع تر و سود بیشتر ، فراتر از بازارهای داخلی گسترش یافت.

و در حالی که بازیگران اصلی تجارت همچنان آزمایش می کنند و راه خود را در بازارهایی پیدا می کنند که فرهنگ و شیوه های خرید آنها با بازارهای داخلی متفاوت است ، “زمینه” آموزش نیز به کندی دنبال می شود.

این امر به دلیل رابطه بین آموزش و پرورش و سیستم های اقتصادی عجیب تر می شود. اگر یکی از اهداف آموزش و پرورش ، آماده سازی “نیروی کار” باشد ، هرچه سیستم آموزشی با نیروی کار موازی تر باشد ، “اتلاف” کمتر ممکن است وجود داشته باشد. در حالی که صنعتی گرایی ، تجاری سازی ، دین و فناوری همه در مرزهای سیاسی و جغرافیایی قرار دارند ، آموزش به طرز ناخوشایندی عقب می افتد.

حیرت انگیزترین واقعیت در اینجا ممکن است قدرت تکان دهنده ی تقابل باشد: ذینفعان آموزش و پرورش در همه جا برای تغییر تلاش می کنند – حرکت معنادار و پایدار در جهت جدید – اما در کل آموزش و پرورش ، پیشرفت نسبتاً کمی در مقایسه با زمینه های مماس ، از جمله علم ، فناوری ، سرگرمی و تجارت.

برای آموزش و پرورش ، جایی وابستگی وجود دارد که احتمالاً ریشه در احساس گرایی و قطع ارتباط دارد. فرایند یادگیری از نظر فرهنگی به قدری از جوامع جدا شده است که برای خدمت رسانی طراحی شده است به طوری که خانواده ها دیگر نمی دانند آموزش و پرورش با کیفیت چگونه است و در نتیجه اعتماد کورکورانه به یک سیستم آموزشی که خود برای برنامه ریزی ، اندازه گیری و بهبود یادگیری تلاش می کند ، وجود دارد. در حالی که خانواده ها از نقش خود مطمئن نیستند.

تعریف یادگیری جهانی

جهانی شدن کمتر از ابتکار یک هزار ابتکار است که بسیاری از آنها در حال حاضر توسعه نیافته است. هنگام تعریف “برنامه درسی جهانی” ، یکی از مسائلی که باید با آن مقابله کرد ، مسئله چشم انداز است: آیا همه ما تعریف یکسانی از “جهانی” داریم و آیا واژه “برنامه درسی” را بر مبنای مشترک درک می کنیم؟

به طور خلاصه ، اجازه دهید توافق کنیم که در این زمینه ، “جهانی” واژه ای است که هر چیزی را که از نظر آگاهی ، وابستگی متقابل و کاربرد واقعاً در سراسر جهان وجود دارد توصیف می کند. بلافاصله ، مقیاس چنین تلاشی باید در بهترین حالت ترسناک و در بدترین حالت با هر میزان صمیمیت غیرممکن به نظر برسد. فراتر از آنچه از نظر زمین شناسی و جوی است ، تعداد کمی از چیزها می توانند تمامیت خود را در عین «جهانی بودن» حفظ کنند. جهانی به معنای مقیاسی است که نه تنها بلندپروازانه و جامع ، بلکه واقعاً است.شامل تعریف استبه همه چیز نمی تواند “تا حدی جهانی” باشد تا اینکه چراغ ها تا حدی روشن شوند.

بنابراین اگر “جهانی” کاملاً وابسته و فراگیر است ، قسمت برنامه درسی چطور؟ به منظور این قطعه ، ما آن را می گوییم یک برنامه درسی عمداً برای یادگیری مطالب و تجربیات طراحی شده استبه ممکن است کمابیش برنامه ریزی شده و برنامه نویسی شده باشد ، از نوعی نقشه برنامه درسی به واحدها ، درسها و فعالیتها تبدیل شود یا به عنوان “راههای یادگیری” بسیار بازتر باشد ، هر کدام سبک برنامه درسی متفاوتی دارند. برای روشن شدن ، استانداردهای یادگیری مانند برنامه درسی نیستند ، بلکه مهایی هستند که می توانید خود را با آنها بسازید.

بنابراین “برنامه درسی جهانی” به چه چیزی نیاز دارد و به چه معناست؟ و چگونه از اینجا به آنجا برسیم؟

اصطلاح “جهانی” به سمت تجارت ، بازاریابی و مفهوم فناوری گرایش دارد ، که همیشه خطرناک است. جاه طلبی رهبران تجاری ، مخترعان فناوری و دانشمندان به طور یکسان نسبت به موارد ممکن احترام کمتری نشان می دهد. در حالی که از نظر تئوری هیجان انگیز است ، اما تمکینی را به رخ می کشد که باید به عنوان هشداری برای زمینه هایی باشد که ضرر بیشتری نسبت به پول یا سهامداران دارند.